پس از تحقیقات فضایی و بررسی نتایج ماموریت آپولو ۱۷، از میان سنگ های که از ماه به زمین آورده شده اند، سنگ تروکتولیت ۷۶۵۳۵ که توسط قمر آپولو ۱۷ به زمین آورده شده بود دارای عنصر هایدروجن می باشد.
این کشف نشان می دهد که فضانوردان در آینده می توانند از آب موجود در ماه برای حیات خود و به حیث سوخت موشک های خود استفاده کنند.
محققان آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده NRL که ناسا نمونه های سنگ های آورده شده از ماه را به این آزمایشگاه سپرده بود، هفتهء گذشته اعلام کرد که عنصر هایدروجن را در نمونهء خاک ماه کشف کرده است.
در این مورد، کاترین برگس، زمین شناس در NRL می گوید:《هایدروجن این ظرفیت را دارد که منبعی برای تولید آب در ماه باشد و این زمانی بهترین کارآیی را خواهد داشت که تأسیسات منظم یا دائمی در آنجا وجود داشته باشد، ازینرو، مکان یابی و چگونگی جمع آوری آنها قبل از رسیدن به ماه برای اکتشافات فضایی بسیار با ارزش است.》
به گفتهء ناسا، انتقال حتی یک بوتل آب به ماه می تواند هزاران دالر هزینه داشته باشد، به این اساس، یخ موجود روی ماه می تواند در محل مناسب به عنوان آب استفاده شود. حتی امکان اینکه از اجزای آن یعنی هایدروجن و آکسیجن برای سوخت موشک ها استفاده شود نیز وجود دارد و به این شکل برای سفر های بین ماه و زمین به کار می آید.
به همین ترتیب باید گفت که آب کشف شده در ماه به شکل یخ در سطح آن پاشیده شده است و جالب ترین نکته اینجاست که آپولو، سنگ های ماه را نه از نزدیکی قطب ماه که اکثر کشور ها به دنبال حضور در آنجا هستند، بلکه از خط استوا جمع آوری نموده است. (ماموریت آپولو برای فرستادن انسان به سطح ماه برای نخستین بار در اواخر سال ۱۹۶۰ م و اوایل سال ۱۹۷۰م انجام شد. طی ماموریت های متعدد ۱۲ فضانورد توانستند روی ماه قدم بزنند و این ماموریت ها در جریان یک جنگ سرد انجام شد.)
قابل ذکر است که در ماموریت های مرتبط با ماه همیشه تحقیقات روی کشف منابع مهم انجام شده است. برای مثال، اخیرأ در ماموریت چانداریان ۳ هند مقادیر بسیار بالای عناصر از جمله گوگرد کشف شد. حالا نیز با کشف هایدروجن در نمونه های مرتبط با ماه راهی برای تولید آب در ماه و استفاده آنها در امور مختلف نیز مهیا خواهد شد.
منابع:
https://www.space.com/apollo-program-overview.html
https://www.isro.gov.in/Chandrayaan3_Details.html
