به طور معمول؛ هر دستگاه ساختهء بشر، پس از یک مدت معین دیگر قابل استفاده نخواهد بود. یکی از این دستگاه ها، ایستگاه فضایی بین المللی یا ISS است.
در مورد سرنوشت ISS، سازمان ناسا طی یک اعلامیهء گفته است که پس از اتمام فعالیت این ایستگاه، در نهایت آن را از مدار زمین خارج می کند که این فرآیند چندین سال طول می کشد تا فاصلهء آن به تدریج کاهش یافته و بالاخره در منطقهء غیرمسکونی اقیانوس آرام جنوبی سقوط کند.
قابل ذکر است که ایستگاه فضایی بین المللی در اصل نتیجهء کار مشترک کشور های مختلف در سراسر جهان است. در همین حال از زمان تاسیس این ایستگاه در سال ۱۹۹۸ م تا حال، فضانوردان زیادی برای تحقیق به فضا رفته اند.
اما پس از بازنشستگی این ایستگاه، مدار زمین به شرکت های تجاری واگذار خواهد شد که براساس گزارش ها تا به حال سه شرکت تجاری آمریکایی به عنوان جایگزین ISS انتخاب شده اند. شرکت های که قرار است جاگزین ایستگاه فضای بین المللی شوند اینها اند: Blue origin, Nanoracks LLC ، Northrop Grumman system corporation.
به همین ترتیب، ناسا قبل از اجرای قرارداد با این سه شرکت، قرار داد جداگانه ای با شرکت خصوصی Axiom space امضا نموده است که براساس آن، این شرکت باید تا قبل از توقف فعالیت ISS، پایگاه های خصوصی خود را راه اندازی کند تا هیچ خلای در تحقیقات مداری ایجاد نشود.
در همین حال، برخی از تحلیلگران باور دارند که از جملهء امتیازات تغییر ایستگاه فضایی بین المللی به پایگاه های تجاری و سپردن مدار زمین به سکتور خصوصی، ایجاد فرصت مناسب برای ناسا است که می تواند بودجهء خود را در پروژه های دیگر فضایی صرف کند.
از سوی هم، روسیه رسما اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۴ م با اتمام قرار داد، این کشور ایستگاه فضایی را ترک خواهد کرد و احتمال دارد که این کشور به دنبال ساخت ایستگاه فضایی خودش باشد. اما در کل آنچه بعد از این اقدام ناسا مورد مناقشه قرار می گیرد، پیامد های خصوصی سازی فعالیت های اکتشافی است. زد و خورد های سیاسی و رقابت جدی میان کشور ها در فعالیت های فضایی این قضیه را بحرانی تر میسازد.
منابع:
https://www.skyatnightmagazine.com/space-missions/international-space-station-retirement