۸ ماه قبل، یک خبر جالب در سایت های فضایی منتشر شد، مبنی بر اینکه دو بادنجان رومی (یا همان گوجه فرنگی) در فضا ناپدید شده است. در واقع این بادنجان رومی ها در سال ۲۰۲۲م در ایستگاه فضایی بین المللی گم شده بودند، ولی ناسا خبر گم شدن آنها را در سال ۲۰۲۳م اعلام کرد.
حالا براساس آخرین اخبار فضایی، فرانک روبیو، فضانوردی که در ایستگاه فضایی بین المللی روی رشد گیاهان کار می کرد، اعلام کرد که این بادنجان رومی را از ایستگاه فضایی بین المللی پیدا کرده است. حتمأ می پرسید که این بادنجان رومی ها در فضا چه کار می کنند. در واقع اینها توسط همین فضانورد نامبرده یعنی «فرانک روبیو» در فضا کشت و برداشت شده بود.
مقامات ناسا روز ۵ شنبه بدون افشای محل دقیق بادنجان رومی های یافت شده، تنها به این موضوع اشاره کردند که بادنجان رومی ها در درون یک کیسهء پلاستیکی خشک شده پیدا شدند که جز مقداری تغییر رنگ، رشد بعضی میکروب ها و قارچ ها دیگر چیزی مشاهده نشده است.
در واقع این بادنجان رومی ها در سال ۲۰۲۲م بخشی از آزمایش Root on orbit test بودند. در این آزمایش قرار بود چگونگی رشد گیاهان در فضا بدون خاک بررسی شود. این آزمایش همچنان از تکنیک های هایدروپونیک و آیروپونیک برای رشد گیاهان در فضا استفاده می کند. اما این آزمایش ناتکمیل بوده و بادنجان رومی ها همان جا باقی ماندند.
به همین ترتیب، باید یادآور شد که رشد گیاه در فضا یک بخش بزرگ از ماموریت های فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی است و ناسا چندین دهه است که روی این پروژه کار می کند و فضانوردان تا حالا انواع مختلف گیاهان را در فضا رشد داده اند.
در اخیر باید یادآور شد که رشد گیاه در فضا از جنبه های مختلف می تواند بسیار مهم و حیاتی باشد، برای مثال، این کار در استفاده از منابع طبیعی برای فضانوردان در دریافت نیازهای بدنی شان کمک کننده است. از سوی هم مزایای پرورش گیاهان در فضا تنها محدود به استفاده فزیکی آنها نیست بلکه مزایای روان شناختی بسیار مهم روی سلامت روان فضانوردان دارد.
منابع :
https://www.nasa.gov/exploration-research-and-technology/growing-plants-in-space/
https://www.space.com/international-space-station-lost-tomato-frank-rubio-found
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0273117705008604
